Strona główna   Rośliny   Zwierzęta   Technika   Zima   Glony   Oczko   Listy   Linki   Mapa serwisu   Forum   Sklep


Sitowie



Zbiorowiska roślinne przy brzegach zbiorników wodnych noszą ogólną nazwę sitowia. Sitowie składa się z wielu bylinowych gatunków roślin. Są to głównie rośliny bardzo ekspansywne i nierzadko przyczyniają się do zarastania zbiorników wodnych (nawet jezior). W skład sitowia wchodzą głównie trawy i inne wysokie rośliny o długich i sztywnych liściach. W Polsce prym wiodą trzciny i pałki, lecz nietrudno znaleźć też zbiorowiska sitów, kosaćca żółtego czy tataraku. Rośliny te przystosowały się do zmiennego poziomu wody i są odporne na okresowe przesuszenie. Nierzadko (np. ponikło, sity) sezonowe obniżenie poziomu wody jest konieczne oby rośliny zakwitły. Wspólną cechą łączącą tą grupę roślin jest przystosowanie do często niekorzystnych warunków bytowania. W oczku wodnym sadzimy je w podłożu składającym się z mieszanki piasku i gliny (2:1), niektóre można też uprawiać bez podłoża (hydroponicznie). Z uwagi na szybkie rozrastanie się tej grupy roślin powinno się je sadzić w pojemnikach, oraz kontrolować ich wielkość przez okresowy podział (nawet co rok, lub dwa lata).

Poniżej znajdują się odnośniki do szczegółowych opisów ze zdjęciami, najpopularniejszych roślin z tej grupy.


Tatarak zwyczajny (Acorus calamus)

Tatarak należy do rodziny obrazkowatych o czym świadczą jego kolbowe kwiatostany. Jednak ze względu na brak charakterystycznej pochwy kwiatowej kwiatom tym daleko do uroku czermieni błotnej. Roślina ta pochodzi z Azji a do Polski została zawleczona przez Tatarów (stąd nazwa), zadomowiła się dobrze (jest w pełni mrozoodporna). Tatarak nie jest rośliną bardzo pospolitą lecz w niektórych rejonach Polski występuje powszechnie. Znajdziemy go na brzegach zbiorników wodnych, zarówno w stawach jak i w rzekach. Wiele osób chcąc pozyskać tatarak myli go z kosaćcem żółtym, który można odróżnić od tataraku po szarawym nalocie na liściach sprawiającym wrażenie, że liście są niebieskawe. Moim zdaniem łatwiej pomylić tatarak z jeżogłówką gałęziastą, która ma liście prawie identyczne. Rośliny te rozróżnimy po kwiatach oraz po tym, że nasada tataraku wychodzi z ziemi pod kątem (poziome kłącze przechodzi w pionową roślinę) u jeżogłówki zaś pionowo. Poza tym tatarak łatwo odróżnić od innych roślin po bardzo intensywnym zapachu, który wydają wszystkie części rośliny. W książkach zapach ten jest porównywany do aromatu cytryny lub cynamonu, lecz mój nos nie potrafił się doszukać takich zapachów. Zapach tataraku jest tak charakterystyczny, że określiłbym go raczej jako tatarakowaty lub nawet tatarakowy :-).


Kłącza tataraku mają zastosowanie w przemyśle farmaceutycznym, kosmetycznym i do wyrobu likierów. Żucie suszonych kłączy (są okropnie gorzkie) poprawia apetyt i pomaga w rzuceniu palenia. Odwary z kłączy mają działanie bakteriobójcze stosowane w leczeniu łupieżu i zapaleń skóry. W niektórych regionach Polski tatarak jest masowo sprzedawany w okresie Zielonych Świątek, co wywodzi się z dawniejszych obyczajów.
Tatarak posiada liście mieczowate o długości do 1 m. i szerokości do 2.5 cm. Kwiatostan wyrasta z liścia co jest dość dziwne. Wbrew temu co podają niektóre źródła tatarak w Polsce zakwita (w lipcu), jednak owoce nie są wstanie dojrzeć na tyle by się rozsiewać. Tak więc roślina ta rozmnaża się w naszym kraju wyłącznie przez rozrost kłącza. W oczku kłącza sadzić i dzielić najlepiej wiosną. Tatarak powinien mieć stanowisko słoneczne lub lekko ocienione. Sadzimy go na głębokości do 20 cm. poniżej lustra wody. Roślina wydaje się niepodatna na ataki szkodników i chorób, pielęgnacja polega tylko na wycięciu usychających liści na zimę. Istnieje też odmiana "Variegatus" o liściach w kremowe paski (na zdjęciu powyżej). Odmiana ta ma drobniejsze kwiaty i liście, oraz wolniejszy wzrost. Można ją nabyć wyłącznie w sklepach z roślinami do oczek wodnych.

Tatarak, Tatarak odmiany Variegatus - zamów sadzonkę on line.


Strona główna  Index roślin    Do góry

Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie zdjęć i tekstów tylko za zgodą autora strony. Copyright © by AurorA 1998-2012.

Strona powstała:  25-11-2003  Ostatnio aktualizowano: 17-3-2022   Odsłon w serwisie: 1175   Wizyt na stronie:    On line: 2