|
|
Wgłębka wodna (Riccia fluitans)
Wgłębka należy do gromady wątrobowców (Marchantiophyta). Nie posiada ona korzeni i nie wytwarza kwiatów. Pływa po powierzchni wody dzięki przestrzeniom powietrznym znajdującym się w plesze.
Tą roślinę znają doskonale wszyscy akwaryści, sam uprawiam ją w akwarium od ponad 20 lat. W uprawie akwariowej mnoży się ona bardzo szybko, nie stwarzając żadnych kłopotów. Nadmiar roślin tworzących gęstą pokrywę na powierzchni wody trzeba co jakiś czas usuwać. W ten oto sposób wgłębka trafiła kilkakrotnie do mojego oczka. Niestety rośliny szybko brunatniały po czym ginęły. Wydawało mi się, iż to z powodu nieodpowiedniej temperatury, zdziwiła mnie więc nieco informacja, że wgłębka to nie żadne tropikalne cudo, a nasz rodzimy gatunek. Powinna więc radzić sobie dobrze.
Okazało się, że kluczem do prawidłowego wzrostu wgłębki jest światło, a właściwie jego brak. Wgłębka rośnie dobrze tylko w miejscach zacienionych. Najlepiej się udaje w wodzie miękkiej. W naturze możemy ją spotkać w zacienionych sadzawkach leśnych i płytkich dołach potorfowych. Jest rośliną stosunkowo rzadką, zaś jej krewniacy wgłębka Hübenera (Riccia huebeneriana), wgłębka rzęsista (Riccia ciliifera), oraz wgłębka szara (Riccia trichocarpa) znajdują się w Polsce pod ścisłą ochroną.
 Wgłębkę można nabyć w specjalistycznych szkółkach z roślinami do oczka wodnego, jak i w każdym sklepie akwarystycznym. Nie polecam jednak tej rośliny do uprawy w oczku. Pływający po powierzchni wody kożuch nie wygląda atrakcyjnie (o wiele gorzej niż w akwarium), a jego gruba warstwa hamuje dostęp światła do wody. W skrajnych przypadkach może się to skończyć śmiercią roślin podwodnych, a nawet ryb i innych zwierząt. Osobiście tego doświadczyłem. Gruba warstwa wgłębki rozkładając się od spodu doprowadziła do całkowitej klęski ekologicznej w niewielkim zbiorniku. Przeżyły tylko ślimaki i pijawki.
Wgłębkę można polecić jedynie do najmniejszych zbiorników usytuowanych w miejscach zacienionych. Wówczas trzeba kontrolować jej wzrost, nadmiar usuwając.
Do zalet wgłębki można zaliczyć szybki przyrost masy, za którego sprawą usuwane są z wody związki azotowe. Dużym plusem tej rośliny jest też tworzenie strefy, w której może skryć się narybek, oraz drobne zwierzęta wodne.
| |
Rośliny swobodnie pływające (fachowo nazywane pleustonowymi) to najłatwiejsze do zdobycia rośliny do naszego oczka. Zakupimy je w każdym sklepie, który tym się zajmuje. Powód tego jest prosty, rośliny te nie wymagają doniczek więc są łatwe w transporcie i w przechowywaniu. W większości są to chwasty, które w krajach o cieplejszym klimacie zarastają cieki wodne i inne zbiorniki uniemożliwiając żeglugę. Stamtąd też są sprowadzane, ich pozyskanie jest proste i polega po prostu na zebraniu ich z powierzchni wody.
Łatwo je też posadzić, wystarczy wrzucić kępkę do oczka i gotowe. Rośliny te jednak mają dużą wadę, a mianowicie taką, że nie są
mrozoodporne i nie wytrzymają polskiej zimy. Nie jest także łatwo przechować je w tym okresie w domu. Jeśli chcemy by nasze oczko zdobiły orzechy wodne, hiacynty czy pistie musimy każdego roku nabywać nowe egzemplarze. Ponieważ rośliny pływające charakteryzuje bardzo szybki wzrost, cena ich równie szybko spada. Wczesną wiosną musimy zapłacić nawet 8 zł za sztukę, zaś pod koniec lata ich cena spada do 2 zł. U właściciela najbliższego mi sklepu rośliny te tak się rozrosły, że w sierpniu były dodawane do innych zakupów jako darmowy gadżet. Gatunki rodzime roślin pływających np. żabiściek lub salwinia niestety także należy w większości przypadków traktować jako jednoroczne. Rośliny te zamierają na zimę, a zimują tylko ich uśpione pączki, które powinny dać początek nowym roślinom następnego roku. Pączki te są jednak przez nas usuwane ze stawu podczas jesiennego wyławiania liści, lub wiosennego czyszczenia zbiornika. Jeśli wymieniamy wodę, nie ma co liczyć na to iż pączki śpiące przetrwają.