Mięta nadwodna (Mentha aguatica)
Wszyscy znają miętowy smak i zapach, mi kojarzy się on z gumą do żucia i pastą do zębów. Do celów spożywczych używa się zwykle mięty pieprzowej, która w naturze nie występuje, a jest hybrydą powstałą ze skrzyżowania mięty zielonej (Mentha spicata) i mięty nadwodnej (Mentha aquatica). Zajmiemy się tą ostatnią. Mięta nadwodna jest dość pospolitą rodzimą rośliną nabrzeżną. Powinniśmy ją znaleźć na wilgotnych brzegach rzek i innych zbiorników wodnych. Jest rośliną w pełni mrozoodporną. Ów gatunek potrafi dorosnąć do wysokości 80 cm. i tak jak u gatunków lądowych charakteryzuje się bardzo intensywnym zapachem. Liście są zwykle lekko owłosione i ząbkowane. Mięta nadwodna wydaje fioletowo-różowe kwiaty od lipca do września. W odróżnieniu od innych gatunków kwiatostany mają kształt niemal kulisty i są osadzone na końcach wielokrotnie rozgałęzionych łodyg. Kolor łodyg może wpadać w purpurę.
Osobiście nie przepadam za miętą nadwodną i mogę ją polecić jedynie do dużych zbiorników o naturalnym charakterze. Jednak nawet w dużych akwenach powinno się kontrolować rozprzestrzenianie rośliny. Najłatwiej dokonać tego wycinając podziemne i nadziemne rozłogi (latem), które w ciągu sezonu bez problemu osiągają długość dwóch metrów (na poniższej fotce zaznaczyłem rozłogi na czerwono). Mięta dobrze rośnie i kwitnie zarówno w pełnym słońcu jak i na stanowiskach ocienionych. Powinno się ją sadzić na głębokości 0-15 cm. jednak jest odporna na okresowe przesuszenie (bardzo żywotna).
Pielęgnacja rośliny polega na częstym dzieleniu kęp i usuwaniu rozłogów (co najmniej raz w roku pod koniec sezonu). Jesienią powinno się usunąć obumarłe pędy. Mięta dość często bywa porażana przez rdzę (rzadziej niż gatunki lądowe), może się zdarzyć także atak mączniaka. Główną metodą walki z tymi chorobami tak jak u innych roślin wodnych jest usuwanie porażonych pędów. Miętę można rozmnażać przez podział kępy, ukorzenianie rozłogów, wysiew nasion oraz przez sadzonki (najlepiej wiosną).
Mięta wodna - zamów sadzonkę on line.